Kees Koning en de toekomst van de vredesbeweging

Programma 17 september

• Opening en welkom
• Film over Kees Koning.
• Enkele mensen die Kees Koning van nabij hebben gekend vertellen hun verhalen.
• Optreden 'BigBang!'
• Dialoogtafels over de toekomst van de vredesbeweging
• Plenaire afsluiting en conclusies
• Gezamenlijke maaltijd
• Napraten bij het vuur

Vredesactivist Kees Koning (1931-1996)

Door Dick Verheul 

Toen Omslag zich in 2000 vestigde in het klooster in Eindhoven, dat nu ‘Het Kloosterhof van Gestel’ heet, was hij er al niet meer. De bekende vredesactivist was in 1996 overleden, nu twintig jaar geleden. Maar toch vervult het ons met trots, dat Kees Koning jarenlang op ons terrein heeft gewoond, in een schuurtje met een potkacheltje als verwarming.

Als we bezoekers van Omslag rondleiden noemen we vaak zijn naam, die helaas bij veel mensen geen belletje meer laat rinkelen. Vooral jongeren vertellen we graag over deze activist, die ooit aalmoezenier was in het leger, een pastoor voor de soldaten, met een uniform aan. Die tijd in het leger deed hem goed: hij werd een gedreven en radicale anti-militarist.

In een brief schreef hij: „Het militarisme dient als het meest kwaadaardige gezwel verwijderd te worden, de Noord-Zuid-relatie moet koste wat kost gesaneerd worden en de vernietigende roofbouw op Moeder Aarde zal hoe dan ook moeten stoppen. Voorlopig nog maar niet met pensioen!” Koning schreef de woorden vanuit de gevangenis in Den Bosch, waar zijn acties hem hadden doen belanden.

Rottoestellen te lijf 

Zuster Theofrida (89) woonde al in het klooster toen Kees Koning er nog was. Ze herinnert zich oudejaarsavond 1988. „Ik moet zo meteen nog aan het werk”, had Kees opgemerkt toen de zusters hem een gelukkig nieuwjaar kwamen wensen. De volgende ochtend meldde het radionieuws dat twee vredesactivisten met bijlen enkele NF-5-jachtbommenwerpers hadden vernield op Vliegbasis Woensdrecht. Later verklaarde Koning tegenover de rechter waarom hij het deed: „Per drie seconden laten we een kind sterven. In diezelfde korte tijd geven we 150 duizend gulden aan bewapening uit. Ik wil later niet hoeven zeggen: ik stond erbij en keek ernaar. We gingen met bijlen die rottoestellen te lijf omdat ze moordende wapentuigen zijn, die op geen enkele wijze respect voor menselijk leven uitdrukken.”

En verder werkte Kees Koning mee in Emmaus-gemeenschappen in Frankrijk en Nederland, deed ontwikkelingswerk in India, werkte enige tijd als verpleger in een ziekenhuis, en ten tijde van de tweede Golfoorlog nam hij deel aan een vredeskamp in Irak, dat probeerde zich tussen de strijdende legers op te stellen. Op 22 juli 1996 overleed hij op 64-jarige leeftijd aan een hartstilstand.