Welkom
Nieuws
Omslag
ZOZ
Bibliotheek
Werk
Wonen
Bestellen
Advertenties
Contact



RSS-feed

Nieuw boek over anders wonen nu te koop bij Omslag

EINDHOVEN, 2 november 2017 - Een nieuw boek over bijzondere manieren van wonen is nu te koop in het winkeltje van Omslag. Schrijfster Marleen Hartog interviewde een tiental mensen die op een bijzondere manier wonen. Het boek is te koop in het winkeltje van Omslag In ZOZ nummer 142 verscheen een bespreking van het boek, die hieronder te lezen is.

Verhalen van mensen die ‘anders’ wonen

En nieuw boek brengt de verhalen van mensen die ervoor kiezen op een heel andere manier te wonen dan de meeste mensen. Het is een bron van inspiratie voor ieder die er wel eens van droomt zo’n stap te nemen.

Door Dick Verheul

‘Anders wonen heet het boek dat schrijfster Marleen Hartog eind augustus presenteerde. Het bevat inspirerende verhalen over een tiental mensen dat heeft gekozen voor een andere manier van wonen, sommigen in een yurt of tipi, een woonwagen of camper, een tiny house of huisje in het bos, maar nooit een flat of rijtjeshuis in een vinex-wijk.

Enkele van de geïnterviewde mensen kennen we bij Omslag en het zoemde al een poosje rond dat er aan het boek gewerkt werd. Omdat de titel van het boek ‘Anders wonen’ is, zou je kunnen denken dat het een uitgave is van het Servicepunt Anders Wonen Anders Leven van Omslag, maar dat is niet zo. Omslag heeft geen enkele bemoeienis gehad met de totstandkoming van het boek, maar nu het er is willen we het graag onder de aandacht brengen. We hebben besloten het op te nemen in het winkeltje van Omslag, want het boek verdient een ruime verspreiding onder mensen die ervan dromen ooit nog eens ‘anders’ te gaan wonen.

Op je vierkante meter een vorst

Het boek besluit met de tekst van het beroemde lied ’Mens durf te Leven’ dat liedschrijver Dirk Witte precies honderd jaar geleden schreef en dat sindsdien door tal van artiesten werd vertolkt. „Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst / Maar wees op je vierkante meter een Vorst! / Wat je zoekt, kan geen ander je geven / Mens, durf te leven!”

De meeste geïnterviewden zijn inderdaad vorst op hun vierkante meter. Er is er slechts een die in een grotere gemeenschap woont. De anderen hebben hun eigen plekje, alleen of met zijn tweeën, dat ze veelal zelf creëerden. De vrouwen zijn in de meerderheid met tweederde van de vertellers. De leeftijd ligt bij de meesten rond de veertig. De jongste is 27, de oudste 62.

Als we bij Omslag spreken over andere woonvormen, dan hebben we altijd ‘duurzaamheid’ in het achterhoofd. Zowel leven in een grotere gemeenschap alsook een eenvoudige manier van leven met weinig spullen leggen immers minder beslag op de milieugebruiksruimte. Natuurlijk kunnen er daarnaast allerlei andere overwegingen zijn om voor deze manier van wonen te kiezen. Sommigen rolden er min of meer vanzelf in, anderen werden door omstandigheden gedwongen. Grote overeenkomst in alle verhalen is de optimistische toon. Het zijn allemaal mensen die iets willen en dat voor elkaar krijgen.

De reden voor Marleen Hartog om een boek te maken over dit onderwerp, was haar eigen zoektocht, zo schrijft ze in de inleiding. In die zoektocht is ‘minimalisme’ een belangrijk trefwoord.

Weinig spullen

Wat betreft dat minimalisme heeft zij de juiste mensen gevonden. Marjolein Jonker, die in het boek vertelt over haar Tiny House in Alkmaar, heeft niet de kleinste woning van de geïnterviewden. De pipowagen van Marloes Elbertse is 1,9 bij 3,6 meter en de woonwagen die Alowieke van Beusekom in Haghorst bouwde is 1,5 bij 4,5 meter. De exacte maten van de camper van Ramona Coumans worden niet gegeven, maar dat zal ook vast niet veel zijn.

Bij zo’n kleine ruimte hoort automatisch ‘weinig spullen’. Daar hebben verschillende mensen hun verhaal over. Bij Martin Krijnen ging dat ‘vanzelf’ doordat hij in de schulden kwam en de deurwaarder uiteindelijk zijn spulletjes in beslag kwam nemen. Toen had hij al een lange weg achter de rug met heel veel gedoe met instanties. Uiteindelijk ‘stapte hij uit het systeem’ en zette een tent op in het bos. Inmiddels woont hij in een Mongoolse yurt, die op een camping staat. Hij voorziet in zijn levensonderhoud door allerlei klusjes te doen.

Marjolein Jonker en Alowieke van Beusekom hebben hun eigen verhalen over spullen. Marjolein vertelt: „Mijn allereerste eigen huis was ook vrij klein. Jarenlang heb ik daar met veel plezier gewoond. De reden dat ik overstapte naar een groter huis was simpelweg omdat dat de standaard is. Automatisch kijk je of je groter kan. Ik kon een prachtige, ruime tussenwoning in Oudkarspel huren. Tof, doen we! Drie slaapkamers: woehoe! Maar wat doe je met die ruimte? Je vult het op met spullen...”

„Op mijn gigantisch grote kruidenrek na heb ik weinig moeite gehad met afstand doen van mijn bezit. Het zijn maar spullen. Ik kan het iedereen aanraden. Je gaat die dingen echt niet missen. De meeste mensen bewaren veel spullen in dozen op zolder. Ze denken er drie of vier jaar niet aan, totdat ze gaan opruimen en het weer zien. O, dat is leuk. O, dat ga ik nog langer bewaren! Maar het is allemaal ballast. Eigenlijk moet je zo'n doos niet eens meer opentrekken. Huppakee, gewoon weg ermee. De echt belangrijke herinneringen die zitten in je hart!”

Bijna alle bezittingen weggegeven

Voor Alowieke kostte het duidelijk meer moeite, toen ze na het overlijden van haar man begon op te ruimen. „Veel spullen thuis werden omgeven door een sfeer van verlies en het opruimen hiervan maakte me op den duur moe en neerslachtig. Zijn spullen, die van zijn moeder. Het draaide allemaal om de dood. Ik voelde me totaal uitgeput en moest ergens anders heen om weer lucht te kunnen krijgen. Dat was een gedachte die langzaam van binnenuit groeide. Het kon ook niet plotseling. Sommige mensen zeiden: ‘Gooi al die spullen in een keer in een container’, maar nee, dan begrijp je het niet. Dat zou respectloos zijn. Het zijn niet alleen die spullen, het zijn ook alle emoties die eraan vastzitten. Het gaat om het proces en dat kost gewoon heel veel tijd. Uiteindelijk heb ik bijna al mijn bezittingen weggegeven.”

Eten van de grond

Een andere manier van wonen leidt ook tot een andere manier van leven. Sharon Huisman die in het boek aan het woord komt, woonde een tijd op De Hobbitstee in Drenthe. Zij vertelt hoe haar kijk op voedsel veranderde. „Tuinieren heb ik geleerd op De Hobbitstee. Voor die tijd had ik er nooit bij stilgestaan hoe voedsel precies tot stand komt. Ik had geen idee. Zoals veel mensen ging ik gewoon naar Albert Heijn en kocht daar al mijn eten. In Drenthe ervaarde ik hoe het is om zelf je voedsel te kweken. Van een zaadje dat je in de grond stopt tot een plant die je kan eten. Heel bijzonder om dat proces mee te maken. Ook superveel werk, daar niet van. Ik heb daar ook geleerd anders te koken. Ik eet nu mee met de seizoenen. Ik weet wanneer bepaald voedsel groeit, of juist niet. Als het gezien de tijd van het jaar niet realistisch is dat iets in de winkel ligt, dan koop ik het niet. Ik vind het ook mooi om aan mijn zoon Melle mee te geven waar ons eten vandaan komt. Dat het uit de grond komt en niet uit een plastic zakje.”

Dankbaar zijn

Marloes Elbers heeft ervaring met verschillende woonvormen. Ze bewoonde eerst een indiaanse tipi, daarna een Mongoolse yurt en is nu in een pipowagen getrokken.

Andere woonvormen brengen bijzondere ervaringen met zich mee, die een ander niet kent. Marloes: „In de yurt had ik een keer eten op tafel laten staan toen ik een nacht wegging. Een mooi moment voor de ratten om langs te komen. Overal lagen keutels en al het voedsel was opgegeten. Nee! De moed zakte me in de schoenen.”

Het is de kunst om je niet te laten ontmoedigen door dergelijke ervaringen. Ook daarvoor heeft zij een manier: „Dankbaar zijn heeft voor mij een grote rol gespeeld. Elke dag opnieuw dankbaar zijn voor alles wat er is. Ik heb mezelf hierover een lied geleerd. Wanneer ik in de drup zit, zing ik dat lied. Ondanks dat het dan even minder gaat probeer ik dankbaar te zijn, het is immers wel weer een nieuwe dag met oneindig veel mogelijkheden. Wanneer je echt beseft wat je al hebt en daar je waardering voor uit, dan brengt dat zo’n fijn gevoel met zich mee. Ik denk dat het van daaruit begint.”

Ik improviseer maar wat

Niels Gorrisse woonde een tijd in een woongroep en later in een bestelbus. Nu is zijn levenswerk de boerderij Strohplatz in Duitsland, die hij eigenhandig verbouwt tot zelfvoorzienende plek. Dat is helemaal geen klein huisje. Niels: „Een samenloop van omstandigheden heeft ervoor gezorgd dat ik de beslissing kon nemen om te zeggen: ik ga ervoor. Ik ga op vierhonderd kilometer hier vandaan, in een ander land, een in elkaar stortend gebouw kopen inclusief een schuur vol stro en drieduizend vierkante meter onkruid. Ik moest ook even slikken, maar toch voelde het voor mij logisch. Voor je levensvreugde is het fijn als je je eigen behoeftes kent en daar iets mee doet. Plus dat je de tijd neemt om dit te ontdekken. Rond je zestiende moet je al een studierichting kiezen. Wat wil je? Weet ik veel, wat een lastige vraag. Ik improviseer maar wat. Eigenlijk improviseert iedereen maar wat in zijn leven.”

Geld is vrijheid

Linda Nijlunsing, die de wereld over reisde en uiteindelijk op een schip in de binnenstad van Groningen belandde, zegt: „Het is niet gezegd dat je alle tijd van de wereld hebt. Doe vandaag nog datgene waar je hart echt ligt.” Over geld zegt zij: „Ik ben altijd voorzichtig met mijn geld. Geld is voor mij vrijheid. Ik leef simpel en koop weinig spullen nieuw. Toen ik terugkwam uit Alaska en in de bijstand zat, liep ik op de ophaaldag van het grofvuil met mijn baby achter op mijn rug de straten af en vond de mooiste spullen. In het begin schaamde ik me ervoor. Mensen keken vanachter het raam hoe ik in zakken snuffelde en ik wist dat ze daar een oordeel over hadden. Moet je die vrouw nou zien, met die baby. Ik heb me heel bewust door dit gevoel heen gebeten. Ik wist dat ik de spullen die hier lagen graag wilde hebben. Ik richtte er mijn huis mee in. Vond heel veel speelgoed voor mijn zoon. Als ik het niet pakte, belandde het op de stort. Zo zonde!”

Lessen

In verschillende verhalen staan tips en raadgevingen voor anderen die ook een stap naar anders wonen overwegen. Hier volgen er enkele:

◾ Bijna alles wat in je hoofd omgaat is onzin. Het is de kunst om niet teveel naar de stemmetjes in je hoofd te luisteren.

◾ Laat de tijd eens los. Verwacht niet te snel iets.

◾ Verander gerust van mening

◾ Blijf jezelf

◾ Zorg dat je je beslissingen kunt onderbouwen

◾ Kijk naar wat wel kan. Actie ondernemen met een positief uitgangspunt werkt beter dan vanuit een negatief perspectief.

◾ Als je echt iets wilt en er volledig voor gaat, dan lukt het.

Marleen Hartog

Anders wonen - verhalen van paradijsvogels.

Miss Creative, Tilburg 2017.

213 pag.

ISBN 978-90-820832-1-7.

Prijs € 19,95.

Te koop in het winkeltje van Omslag

Meer nieuws

• Nieuwe ZOZ een inspiratiebron in een wereld van mogelijkheden
• Nieuw: Praattafel bij Omslag - eerste keer op 14 februari
• Verslag Aanloopdag Lokaal ecologisch voedsel verschenen
• Zuster Agnes:'Er komt een nieuw tijdperk'
• Nieuwsbrief #122 Anders Wonen Anders Leven is uit!
• Nieuw boek over anders wonen nu te koop bij Omslag