|
Welkom |
|
||||||||
Kom naar een DoenDenkDag!
Extra aanbod: Het is mogelijk om na afloop te blijven mee-eten. De
deelnemers bereiden dan
samen een biologisch-vegetarische warme maaltijd in de
Omslag-keuken. Bij goed weer eten we samen rond een vuurtje in de tuin.
Hiervoor apart aanmelden! Deelname aan de maaltijd is op
donatiebasis. En wie ver weg woont, kan (voor- en/of achteraf)
desgewenst bij Omslag overnachten in de gastenkamer (max. 3 personen),
in een wagentje in de tuin of in een zelf meegebracht tentje. Meer hierover >>>
|
|||||||||
Vooraf aanmelden!
|
|||||||||
|
| |||||||||
Verslagen van Aanloopdagen en andere activiteiten die geweest zijn
|
|||||||||
Terugblikken
op Aanloopdagen die al geweest zijn
|
Zaterdag 21 april 2012: het Basisinkomen (+
film) 'Een
onvoorwaardelijk basisinkomen voor iedereen' was het thema van deze
dag, waaraan werd deelgenomen door 22 zeer
geïnteresseerde en betrokken mensen. Inleider op deze
dag was Michiel van Hasselt, socioloog en verbonden aan de
Vereniging Basisinkomen. Het werd een boeiende dag
boordevol informatie, fragmenten uit een film over het basisinkomen
en een levendig groepsgesprek.Een basisinkomen is een vast (maand-)inkomen, dat de overheid aan iedere burger verstrekt of garandeert zonder daar voorwaarden bij te stellen. Het heet basisinkomen omdat het net genoeg is om van rond te komen. Wie een hoger inkomen wil blijft aangewezen op andere bronnen zoals inkomsten uit arbeid. In Nederland ijvert de Vereniging Basisinkomen (VBI) al twintig jaar voor de invoering van een onvoorwaardelijk basisinkomen. De vereniging werkt daarin nauw samen met organisaties in andere landen, zoals via het Europese netwerk BIEN, dat al geruime tijd een nieuwe betekenis heeft: Basic Income Earth Network. De
belangstelling van de deelnemers ging vooral uit naar:
arbeidsmotivatie (waarom zou je nog gaan werken?), de financiering,
de (politieke) haalbaarheid en 'welke stappen zijn nodig om tot
realisering van een basisinkomen te komen?' Het beschikbaar komen van een Nederlandse ondertiteling bij een zeer informatieve Duits/Zwitserse film over het Basisinkomen, vormde de aanleiding voor deze dag. ![]() Lees
hier het uitgebreide verslag van deze Aanloopdag
>>>NB: Inmiddels is een petitie gestart voor een Europees Burgerinitiatief ' Het Onvoorwaardelijk Basisinkomen - óp naar een emanciperende sociale zekerheid in Europa'. Petitie ondertekenen >>> |

Permacultuur is gebaseerd op drie ethische
principes: zorg voor de aarde, zorg voor de mens, en het delen van
de overvloed. Permacultuur is het ontwerpen van systemen voor een
maximale output met een minimale input. Permacultuur reikt de
gereedschappen en processen aan die ons in staat stellen
conceptuele, materiële en strategische componenten te
verenigen in een 'patroon' of 'plan van aanpak' dat met minimale
hulpbronnen opgebouwd en onderhouden kan worden.
26 t/m 28
augustus 2011: kampeerweekend 'Werken aan de
wereld 'In het laatste weekend van augustus fungeerde de tuin van Omslag in Eindhoven als ontmoetings- en kampeerplek voor een flinke groep mensen die samen een gevarieerd inhoudelijk programma neerzetten. Ondanks de sombere weersvoorspellingen, konden we het grootste deel van het weekend buiten doorbrengen. Verspreid over de drie dagen waren er in totaal 32 volwassenen en zes kinderen. Van dit weekend is een uitgebreid (foto-)verslag beschikbaar. Klik hier >>> |
Zaterdag
28 mei 2011: duurzaam leven in Transsylvanië -
en kruidenworkshop Rum 25 mensen namen deel aan de
Aanloopdag op zaterdag 28 mei. De uit
Transsylvanië afkomstige Bori Szabo, Jano Simo en Tunde
Todor verzorgden
presentaties over het leven in hun land, en over hun plannen
voor het opzetten van een nieuw holistisch centrum. Tunde verzorgde
een workshop waarin we een lippenbalsem maakten van natuurlijke
ingrediënten. Bekijk
hier het uitgebreide verslag (met foto's) van deze
dag. In
Transsylvanië, ooit een zelfstandig land en nu deel van
Roemenië, is een duurzame leefwijze heel normaal.
Veranderingen die in Nederland worden bepleit door Transition
Town-groepen, zijn daar allang bereikt. Meer lokale
voedselproductie, een kleine ecologische voetafdruk, ecologische
landbouw... Transsylvanië is zijn tijd ver vooruit. Of
het is ouderwets, het is maar hoe je het bekijkt. Maar de duurzame
leefstijl wordt bedreigd. Jongeren die het platteland verlaten,
oude dorpsstructuren die vervagen, concurrentie van buitenlandse
winkelketens en niet te vergeten strenge richtlijnen en
voorschriften van de Europese Unie, alles tezamen wordt het steeds
moeilijker de duurzame leefwijze te handhaven.Presentatie en workshop Bori Szabo organiseert reizen naar
Transsylvanië en werkt aan de opbouw van een
internationaal holistisch centrum 'YogiBori', dat dienst zal gaan doen
als gemeenschapshuis, leerplaats, krachtplek, ontmoetingsplek en
creatief atelier: 'Shambala'.
Er is een vereniging opgericht van mensen die bij het centrum
betrokken zijn. Juno is binnen de vereniging vooral bezig met
biologisch tuinieren, permacultuur en bouwen uit strobalen. En
Tunde is een kruidenvrouw. Vanaf de zomer van 2011 komen er
mogelijkheden om mee te bouwen aan Shanbala. Meer >>>----------------------- I.h.k.v. de maandelijkse Omslag-bios draaiden we op de voorafgaande vrijdagavond bij Omslag de film 'The Economics of Happiness'. Deze film sloot prachtig aan bij het thema van de Aanloopdag. |
Zaterdag 27 november 2010: wonen en werken bij Emmaus in Nederland |
Zaterdag 13 november 2010: extra Aanloopdag 'anders' wonen in Nederland, met fragmenten uit de film 'A New We' |

Na een
korte kennismakingsrondje met allle aanwezigen, vertoonden we twee
fragmenten uit de film 'A New We' (Engelstalig, niet ondertiteld),
over Schloss Tonndorf en Sieben Linden.
28 augustus en 2
oktober 2010: lokale voedselproductie en VersVoko's









De Aanloopdag van 29 mei stond in het teken van 'De zoektocht naar een gelukkig bestaan' en werd vormgegeven door stagiaire Samira Behri in het kader van haar zelf ontwikkelde project, vanuit haar opleiding Sociaal Cultureel Werk. De dag werd inhoudelijk bepaald door werkvormen met filosofische impulsen. Samira doet verslag.
We
begonnen om 12 uur met de lunch. Er stroomde, naarmate de tijd
verstreek, een vrij compact maar leuk clubje mensen bij
elkaar. De meesten van hen - dertien in totaal - namen ook deel aan
het gehele programma. Het publiek van de dag droeg bij aan het
gemak waarmee ik mijn leidinggevende functie vervulde! Ook de sfeer
was heel gezellig. Ik had het idee dat men snel nader tot elkaar
kwam. Met name ook door de activiteiten die een bepaalde openheid
vereisten. We hadden geluk dat we zulk goed weer hadden, wat
natuurlijk ook bijdroeg aan de sfeer van die dag.
Vo
ordat het inhoudelijke
programma begon had ik wel last van onzekerheid en kriebels in mijn
buik, maar dat trok geleidelijk aan helemaal weg toen het programma
begon. Zelfverzekerdheid kwam in plaats van de onzekerheid en
zenuwachtigheid die ik eerder voelde, wat mij overigens zelf
verraste. Ik ben namelijk geen kei in spreken voor een groep en ook
niet in leidinggevende posities. Dus wat dat betreft was ik wel
trots op mezelf. Natuurlijk voelde ik gedurende de activiteiten nog
wel een stukje onzekerheid of de groep het wel goed genoeg zou
vinden en of het überhaupt wel nut had allemaal. Echter,
in mijn houding en spraak was daar helemaal niks van terug te
vinden.
Voordat het programma daadwerkelijk startte hield Omslag-medeweker Dick Verheul een verhaaltje over het verband tussen duurzaamheid en geluk. De Aanloopdag stond namelijk ook in het teken van duurzaamheid. Echter, het verband tussen geluk en duurzaamheid werd gedurende het programma matig in kaart gebracht. Helaas hebben we daar minder aandacht aan besteed tijdens de voorbereiding. Na het verhaaltje van Dick, kreeg ik de gelegenheid om te vertellen over mijn project en het doel ervan. Het project draait om verbeeldingskracht en bewustzijnsontwikkeling, waar mijn activiteiten ook op afgestemd waren.
Ik hanteerde drie
spelvormen, waarvan er twee zelf bedacht waren: een lagerhuis-debat
aan de hand van stellingen, waarbij de ene groep tegen moest zijn
en de andere voor, en een-op-een discussies over een bepaalde
aangeboden stelling. Na ongeveer 5 tot 10 minuten moesten de
stellingen met elkaar geruild worden. Ook de personen moesten met
elkaar wisselen.
De een-op-een activiteit verliep heel goed en men raakte al gauw met elkaar aan de praat. De stellingen die ik gebruikte waren zo in elkaar gezet dat je die op meerdere manieren kon interpreteren. Ik vond het daarom ook wel leuk om te zien hoe men de stellingen zou opnemen. Bij het lagerhuis-debat hadden de stellingen een zelfde soort inslag. Ik had zelf wel het idee dat dit soort stellingen beter pasten bij de een-op-een activiteit en niet bij een lagerhuis-debat. Daarvoor waren concrete stellingen veel meer geschikt, achteraf gezien. De stellingen die ik in elkaar had gezet waren zodanig dat men eerst de stelling moest ontcijferen en interpreteren. Vaak waren de stellingen niet geschikt om er voor of tegen te zijn. Daarvoor waren ze te filosofisch ingesteld. Dit is dus een leerpunt voor mij.
Enkele
stellingen die ik gebruikte waren: 'Het is niet vrijheid en vrede,
maar vrijheid in vrede', 'Het leven is geen geschenk maar iets wat
je overkomt', 'Toegeven aan negatieve gevoelens is beter dan ze
negeren of proberen te vervormen tot iets positiefs. Onechtheid
biedt namelijk geen duurzaamheid' en Filosofie is geen verrijking
voor de wereld. Het maakt dingen slechts ingewikkelder'. Deze vorm
werd heel leuk gevonden en de aanwezigen hadden het gelukkig erg
naar hun zin!
De derde
activiteit was het Waardenspel. Er werden twee groepen gevormd. Ik leidde
de ene groep en Dick de andere. Voor dit spel ontving iedereen vijf
kaarten met waarden erop. Zelf mocht je niet kiezen uit de waarden
die je ontving; deze werden willekeurig uitgedeeld. Men moest de
ontvangen waarden in volgorde leggen, met de - voor die persoon -
belangrijkste waarde voorop. De laatste waarde is dan de minst
belangrijke waarde voor die persoon. Naderhand, toen iedereen zijn
of haar volgorde geselecteerd had, kreeg een ieder een nieuwe
waarde erbij. Deze nieuwe waarde mochten ze inruilen voor een
andere waarde die dan ten opzichte van de nieuwe minder
belangrijk was. Echter, als dit niet het geval was, moesten ze de
waarde weer inleveren. En zo ging het een paar keer door. Na ieder
nieuw kaartje dat ontvangen werd, moest men motiveren en uitleg
geven over de volgorde die gemaakt werd. Een heel leuk spel! Ieder
persoon moest het doen met de waarden die hij of zij kreeg en het
was leuk om te zien en te ervaren hoe en waarom men een bepaalde
keuze maakte. Het was geen makkelijk spel. Het kan zijn dat je
waarden krijgt die helemaal niet bij jou passen, maar die je dan
toch zo moet interpreteren dat ze wel bij je passen.
Op het einde van de dag vertelde Dick nog een leuk verhaaltje over geluk, in een sprookjesvorm. In grote lijnen ging het verhaaltje erom dat geluk eigenlijk binnen handbereik ligt, maar dat wanneer je het voorbij laat gaan, je het geluk niet zult proeven. Persoonlijk vond ik het een leuk spontaan verhaaltje en ik had het idee dat de overigen dat ook zo ervaarden.
Al met al voldeed de dag wel aan mijn verwachtingen. Het leiden
van de groep ging me zelfs beter af dan ik had verwacht. Dus dat
was voor mij wel verrassend. De dag verliep ook volgens planning en
we waren netjes binnen de tijd klaar. Iets wat bij Aanloopdagen
niet altijd het geval is bij Omslag. Verder vond ik het fijn dat de
aanwezigen het naar hun zin hadden. Ze hebben die dag zeker heel
wat af gefilosofeerd! Het voornaamste vond ik nog wel dat ze na
afloop gelukkig vertrokken... Vijf mensen bleven nog een
hapje mee-eten en bereidden samen een smakelijke maaltijd.
Klik hier voor meer foto's van
deze geslaagde dag in een ontspannen sfeer.
Sociocratische
besluitvorming was het thema van de Aanloopdag in februari bij
Omslag. Aan de hand van het 'consentspel' oefenden de 22 deelnemers
met deze - voor velen nieuwe - besluitvormingsmethode.

De dag werd inhoudelijk begeleid door Emile van Dantzig, die zich in de sociocratische methode heeft verdiept en de kennis daarover verspreidt. Omslag-stagiaire Samira Behri was deze dag gastvrouw.
Bij sociocratische besluitvorming zijn er geen verliezers.
Besluiten worden niet genomen omdat er een meerderheid
vóór is, zoals bij democratie. Nee, besluiten
worden genomen omdat er niemand is die overwegende bezwaren heeft.
Daardoor blijft er geen ontevreden persoon of minderheid achter,
die bij een volgende gelegenheid dwars gaat liggen.
Tijdens deze Aanloopdag oefenden we de sociocratische methode aan de hand van drie voorbeelden in een fictieve woongroep, die telkens werd gevormd door een ander groepje van zeven mensen. De overige deelnemers fungeerden als toeschouwers en konden na afloop van elke ronde reflecteren. De besluiten die moesten worden genomen hadden betrekking op: wel of geen huiskat, de bereidheid om in de vrieskoude winter stroom te leveren aan 'illegale' buren, en het kiezen van een afgevaardigde namens de woongroep in een externe overleggroep.


Het sociocratische model kent drie belangrijke
fasen:
de beeldvorming, de meningsvorming en pas daarna na de
besluitvorming.
Tijdens de oefeningen bleek hoe belangrijk het is om alle fasen op
een goede manier te doorlopen, waarbij iedereen de ruimte krijgt
zich uit te spreken en gehoord te worden.
Zo wordt gezamenlijk toegewerkt naar een besluit dat door iedereen
kan worden gedragen.
Wie zich niet in het voorstel-besluit kan vinden - dus: wie
geen consent kan geven - wordt uitgenodigd de bezwaren te
beargumenteren opdat anderen kunnen trachten aan die bezwaren
tegemoet te komen.
Dit vergt wel de nodige verbale vaardigheid.

De bedoeling is dat er uiteindelijk
een besluit wordt geformuleerd waartegen niemand overwegende
bezwaren heeft en dat dus door iedereen wordt gedragen.
Het proces wordt begeleid door een facilitator, die erop toeziet
dat het model goed wordt gehanteerd, die zonodig bijstuurt,
meningen en standpunten kan samenvatten en een eindvoorstel
formuleert. Het kan een intensief en tijdrovend proces zijn,
waarbij een beroep wordt gedaan op ieders actieve bereidheid zich
ook te richten op anderen en zich mede-verantwoordelijk te voelen
voor het hele proces en het uiteindelijke besluit. De methode vergt
wel wat oefening van alle betrokkenenen en vraagt ook om ieders
vetrouwen. Als iedereen snapt hoe de methode werkt, kan dat - zo
bliijkt uit de praktijk - tot verrassende resultaten leiden en tot
een sterkere onderlinge band.
Het begrip 'sociocratie' werd in 1945 in Nederland geïntroduceerd door Kees Boeke, de man van de school 'Werkplaats Kindergemeenschap' in Bilthoven, die de scholieren liet deelnemen aan het algehele gebeuren op school en hen ook een belangrijke stem in de besluitvorming gaf. Een leerling van Boeke, Gerard Endenburg, werkte het idee in de jaren zeventig van de vorige eeuw verder uit.
Kennis van
sociocratische besluitvorming is interessant voor iedereen die te
maken heeft met besluiten nemen in een organisatie, op het werk of
bijvoorbeeld in woongemeenschappen. Ook in kringen van Transition Towns is er
belangstelling voor. Onlangs deed Transition Town De
Bilt goede ervaring op met het Consentspel; deze groep probeert
de methode nu ook in de praktijik toe te passen.
Het inhoudelijke deel van de Aanloopdag was 14.00 tot
17.00 uur. Daaraan voorafgaand was er een lunch, gevolgd door een
korte rondleiding met uitleg over het werk van Omslag en over
de andere organisaties in het grote woon-werkpand waar Omslag is
gehuisvest.
De drie uren in de middag waren intensief en bleken voor menigeen
wat aan de krappe kant. Desalnietemin was het een leerzame dag, die
voor veel mensen een heel nieuwe kijk op besluitvorming had
opgeleverd. Enkelen gaven aan zich verder in deze materie te willen
gaan
verdiepen, sommigen gaven aan er direct mee aan de slag te
willen in hun woon- of werksituatie.
Na afloop bleven zeven mensen mee-eten, nadat ze in de
Omslag-keuken binnen zeer korte tijd een lekkere
biologisch-vegetarische maaltijd hadden bereid.
Na het eten vertelde Emile van Dantzig nog over een nieuw
project waarbij hij onlangs betrokken is geraakt:
'restorative circles' ('herstellende kringen'), een vorm van
niet-justitionele rechtspraak op basis van de sociocratische
methode, in Brazilië geïntroducederd door
Dominic Barter. Van Dantzig zoekt in Nederland mensen die hiervoor
interesse hebben. Contact via Consentric.
Het Sociocratisch Netwerk in Nederland verspreidt ook een
nieuwsbrief.
TIP: In de film 'Reis door Centraal Wonen' komt sociocratische
besluitvorming binnen woongroepen ook uitgebreid ter sprake.
Zo'n vijftig mensen namen deel aan de Aanloopdag
over Transition Towns, op zaterdag 12 december. Ze lieten zich
informeren én inspireren over de mogelijkheden om in hun
eigen stad of dorp aan de slag te gaan. De bijeenkomst werd
inhoudelijk verzorgd door Paul Hendriksen van TT Deventer. Een
impressie van de dag.
Het was de
vijfde keer dat Omslag een landelijke informatiedag over Transition Towns organiseerde.
Ook deze keer was de ruimte tot de laatste stoel bezet. De eerste
deelnemers arriveerden rond 12:00 uur. Tijdens de lunch werd al
druk kennisgemaakt met elkaar; het valt telkens weer op hoe snel en
gemakkelijk mensen die elkaar nog helemaal niet kennen spontaan met
elkaar in gesprek raken. Rond 13:00 uur startte een korte
rondleiding, waarin Dick Verheul vertelde over de werkzaamheden van Omslag
en over de andere organisaties in het voormalige klooster. Voor de
rondleiding was veel belangstelling, want veel mensen waren voor de
eerste keer op bezoek bij Omslag. Tegen tweeën
verhuisden we naar een lokaal in een andere vleugel van het pand
voor het programma van de dag: nader kennismaken met het concept
Transition Towns.
Van
keukentafel naar Transition Town
Natuurlijk vertelde Paul tussendoor ook over de
ontwikkelingen in Deventer, waar het initiatief krap anderhalf jaar
geleden startte met zes mensen rond een keukentafel. Inmiddels is
daar een levendige en actieve TT-beweging waarbij honderden mensen
zijn betrokken. Deventer is slechts een voorbeeld; in elke stad
gaat het anders. Er is geen blauwdruk of vaste volgorde. Wel blijkt
in de praktijk - in alle landen - dat elk initiatief ongeveer
eenzelfde proces doormaakt.
De
visie van Transition Towns zou je kunnen samenvatten in de formule:
KV + PO = TT (de problematiek van klimaatverandering
en piekolie vormt de drijfveer om te komen tot Transition Towns).
Meer over de visie van Transition
Towns >>>
Het
TT-concept is gebaseerd op zes waarden: positieve visievorming
(focus op hoe het anders en beter kan); inclusiviteit (iedereen kan
meedoen); bewust zijn (denken, voelen, doen); veerkracht; begrip
van de psychologische kant; geloofwaardige oplossingen. Daarom
besteden Transition Towns ook aandacht aan de psychologie van
verandering. Naast werkgroepen rond denk- en doe thema's als
voedsel, energie, bouwen en water, zijn er ook Hart &
Ziel-groepen.
Na
de theepauze volgde een interactief deel, in de vorm van een
(ingekorte) Open Space rond de thema's: voedsel, educatie, bouwen
en wonen, energie, cultuur/hart & ziel. En omdat er veel mensen
uit Eindhoven aanwezig waren, was er een aparte groep rond TT
Eindhoven. In subgroepjes werd over deze onderwerpen verder
gepraat. Een Open Space kun je vergelijken met een zeer uitgebreide
'koffiepauze', waarin je met anderen over onderwerpen praat die
dicht bij je eigen interesse liggen. Heb je niets nieuws meer te
brengen of te halen, gebruik dan de 'Wet van de Twee Voeten",
oftewel: sluit aan bij een andere groep die wel inspireert. Na
afloop bleek de tijd veel te kort, waardoor sommigen een wat
onbevredigd gevoel hadden. Anderen daarentegen hadden tijdens dat
halfuur juist wel nieuwe ideeën en inzichten opgedaan.
Meer
over Open Space >>>




- Wat
zijn goede films om te draaien? Wereldwijd wordt de film
The Power of
Community veel gebruikt. Deze film gaat over hoe Cuba de
oliecrisis te lijf ging met een groot scala van duurzame
maatregelen. De film geeft ook veel inspirerende voorbeelden.
Daarnaast zijn er allerlei films over de problematiek van Piekolie
en klimaatverandering, over duurzame kleinschalige teelt van
voedsel, ecologisch bouwen en wonen, permacultuur en tal van andere
onderwerpen die binnen Transition Towns aan de orde komen. Sommige
films hebben een behoorlijk zware inhoud; ook dan is een goed
begeleid nagesprek erg belangrijk. Klik hier voor
een uitgebreid overzicht van aanbevolen films.
Aan
het eind van de dag meldden zich nieuwe contactpersonen in
Roermond, Zaltbommel en Haarlem. En de Eindhovense initiatiefgroep
kon enkele nieuwe belangstellenden noteren. Flink wat mensen
schaften het Transitie Handboek en/of
de Basishandleiding
Transitie-initiatieven aan, en ook voor het boek Tuinen van overvloed
(over permacultuur) bleek erg veel belanstelling.
Na
de plenaire afsluiting werd er nog flink nagepraat en werden
adressen en websites uitgewisseld. Uiteindelijk bleven er zestien
mensen mee-eten bij Omslag. Een deel van hen bereidde in de
Omslag-keuken een biologisch-vegetarische maaltijd, terwijl anderen
het lokaal weer op orde brachten en de Omslag-werkruimte
veranderden in een restaurantje. Tegen 18:30 uur werd een zeer
smakelijke maaltijd geserveerd die iedereen zich goed liet smaken.
Na de afwas en een laatste rondje koffie en thee ging iedereen rond
acht uur tevreden weer huiswaarts.
In het kader
van de landelijke Gemeenschappelijk Wonen-dag was Omslag's
Servicepunt Anders Wonen Anders Leven een extra middag
geopend.
Een andere reden voor Omslag om aan de dag deel te nemen, was
het feit dat de werkplaats deel uitmaakt van een groter woon- en
werkcomplex: Het Kloosterhof
van Gestel. Bezoekers kregen desgewenst een korte
rondleiding.
Gewoontegrouw
schoven vanaf 12:00 de eerste mensen aan de lunch aan; de tafels in
de werkruimte van Omslag vulden zich gestaag. Voor degenen die voor
de eerste keer bij Omslag waren, hield Dick Verheul een korte
rondleiding met uitleg van de aanpak en
werkzaamheden van Omslag. Daarna begaf het hele gezelschap van
zo'n vijftig mensen zich naar het lokaal voor het
middagprogramma.
Om 15:15 uur was het grote moment daar:
de première van de documentaire 'Permacultuur in
Nederland' - introductie in een duurzaam ontwerpsysteem'. In 20
minuten geeft de film uitleg over theorie en praktijk van
permacultuur in Nederland. Taco Blom en Ishi Crosby geven een
toelichting op het brede spectrum van de toepassing van
permacultuur: het eetbare landschap, bouwen met natuurlijke
materialen, waterzuivering, duurzame energie en de
sociaal-economische aspecten. De film werd helemaal in Nederland
opgenomen, ondermeer op
de Hof van Twello, centrum
Wilgenhoeve in Exmorra, in zelfoogsttuin De Nieuwe Ronde in
Wageningen en tijdens de bouw van het eerste Nederlandse
'earthship' in Zwolle. Het is de eerste Nederlandse film over
permacultuur.




kunstenaarsproject
'Stroom' zal in de loop van 2010 in het Zuiderpark een eetbaar
landschap worden aangelegd.
Tijdens de dag
werd de Permacultuur-filmcrew zélf ook uitgebreid
gefilmd en geïnterviewd door een team van de Hogeschool
Arnhem-Nijmegen.
-
informatieve Nederlandstalige
website over permacultuur (door Douwe Beerda).
Zo'n 35 deelnemers schoven al
rond 12:00 uur aan aan de biologische lunch, waarvoor het brood
'vers uit de oven' was geleverd door de Eindhovense biologische
bakker Wim van Gerwen, alias Bakker Meelmuts. In combinatie met de
ei-linzenpaté 'van-het-huis' liet iedereen zich de
maaltijd goed smaken. Veel belangstelling was er ook voor de uitleg
over de activiteiten van
Omslag; Dick Verheul moest de groep zelfs in tweeën
splitsen om iedereen een korte rondleiding door huis en tuin te
kunnen geven. Rond 14:00 uur was iedereen gearriveerd en kon het
inhoudelijke programma beginnen. Dat werd ook deze keer verzorgd
door Paul Hendriksen uit Transition Town Deventer.
Tijdens een korte
kennismakingsronde bleek dat ook nu weer een zeer divers
samengesteld gezelschap naar Eindhoven was afgereisd; mensen van
allerlei leeftijden en maatschappelijke achtergronden troffen
elkaar: een biologische bakker, een delegatie van de GroenLinks
fractie uit Apeldoorn, een leembouwer, verschillende krakers, een
energieadviseur, verschillende kunstenaars, een kleuterjuf, een
biologisch tuinder van een Pergola-associatie, enkele journalisten,
een lid van de woonbond, diverse architecten, (oud)cursisten van de
Permacultuurschool,
verschillende mensen die al actief zijn betrokken bij een
TT-initiatief in hun eigen woonplaats en een oud-inwoonster van
Totnes, die - weer terug in Nederland - wil aanhaken bij de
Nederlandse TT-beweging.
Aan de hand van een
powerpointpresentatie zette Paul de belangrijkste aanleidingen van
het Transition Towns-concept uiteen: Peak Oil,
klimaatverandering en de noodzaak van een brede cultuuromslag. We
zullen nieuwe manieren van denken moeten ontwikkelen om de mondiale
problemen die ons te wachten staan op een positieve manier het
hoofd te kunnen bieden: afkicken van olieverslaving en samen zoeken
naar alternatieven op sociaal, ecologisch en economisch vlak om
weer een samenleving op menselijke maat te creëren.
Vertrouwen op de veerkracht van lokale gemeenschappen is daarbij
een cruciaal uitgangspunt.
Deventer de afgelopen maanden heeft doorgemaakt (zie
ook de website van
TT Deventer).
Kritische vragen en korte discussies waren er natuurlijk
ook: hoe start je een initiatief? Hoe kom je in contact met
medestanders? Hoe ga je om met de hoeveelheid werk die er op je
afkomt als een initiatief eenmaal aanslaat - zijn er
subsidiemogelijkheden voor mensen die zich helemaal op TT zouden
willen toeleggen? Kritische opmerkingen gingen o.a. over het risico
dat een initiatief zich té lokaal gaat richten: in
hoeverre is een TT een 'uitvergroot 'ik'?
De wereld is groter dan alleen je eigen omgeving;
'Afrika' is er ook nog - hoe krijgt dat een plek? Hoe elitair is
TT? Is er geen sprake van een zoveelste hype? En: pas op voor het
creëren van een eigen subcultuurtje. Deze en andere
vragen werden kort besproken. Er zijn geen kant-en-klare
antwoorden. Elk initiatief moet immers zijn eigen weg zoeken binnen
de lokale mogelijkheden.



Aan het einde van de dag meldden zich vier nieuwe lokale
contactpersonen: in Rotterdam, de Bilt, Bennekom en Den Bosch. Hun
gegevens zijn toegevoegd aan de (groeiende) lijst met lokale
contactpersonen en initiatiefgroepen. Bekijk het hele overzicht
>>>
bereid door een groepje deelnemers.
Terwijl anderen de groepsruimte weer op orde brachten, en weer
anderen zich tegoed deden aan de uitgebreide informatie in de
Omslag-bibliotheek, werd in de werkruimte van Omslag een lange
eettafel geconstrueerd en sfeervol gedekt. De geanimeerde maaltijd
werd, na de afwas, besloten met nog een gezamenlijk rondje thee en
koffie. Rond 20:00 keerde de rust bij Omslag weer. Uit de vele
reacties en complimenten werd duidelijk dat het een alleszins
geslaagde dag was geweest. De inspiratie van deze dag zal de
komende tijd ongetwijfeld zichtbaar worden in allerlei lokale
initiatieven. Meer foto's van deze
Aanloopdag >>>
Tips: TT introductie houden
voor ouders van leerlingen in het Montessori-onderwijs -
provinciale subsidies aanboren voor TT en ook landelijk -
betrek/reach out naar migranten - kijk naar de relatie tussen
TT en C2C - goed uitzoeken hoe het zit met zeespiegelverhoging: wat
is waar? - Platform voor integrale politiek - filmdatabank
samenstellen, boekenlijsten, literatuurlijsten- lijst met
enthousiaste mensen (contactpersonen) per stad - relatie met
millenniumdoelen? - visieboekje: publicatie van verzameling TT
visies - Ga met mensen samenwonen: gezellig! - meer earthship
ontwikkelen en jongeren daarbij betrekken v.w.b. bouwervaring
opdoen - duurzaam maken van oude woningen qua energie en lifestyle
- earthships voor/door kinderen bij school - relatie leggen met
mindfulness/meditatiegroepen en gezond leven. Dit om helend element
meer aan te spreken - niet met alles zelf het wiel uitvinden! Met
welke andere organisatie(s) met (deel)initiatieven zijn contacten
en samenwerking mogelijk? - Stads-zorgboerderijen - stukje grond
inzaaien bij school en mensen bekend maken met.. - het
concept TT promoten op scholen via gastlessen bij bijv.
maatschappijleer - Misschien zijn Volksuniversiteiten goede plekken
om dit soort bijeenkomsten te organiseren? - Realiseren
bewustwording noodzaak TT, aansluiten bij onderwijs/educatie -
workshops met uitleg over TT organiseren voor scholen, clubs,
verenigingen etc. - van de groenstroken in wijken stadstuinen maken
(op permacultuurbasis) - Bereken hoeveel landbouwareaal nodig is
voor Ned. basisbehoeften - Leg de link met het Zuiden/armoede/Fair
Trade - lokale postbezorgdienst (zonder verbrandingsmotor) - Witte
Fietsen (misschien wat kleinschaliger en onderhouden door
gemeenschap - waterzuivering (van afvalwater)op lokaal niveau
regelen - woningbouwverenigingen, bewoners en energiebedrijven
samenbrengen om op 'huurdaken' zonnepanelen te plaatsen - Neem rust
en ruimte. Alleen 'luiheid' kan ons redden!
31 januari 2009:
Transition Towns in Nederland
voorprogramma van de plaatselijke bioscoop draaide.
bakken. Het TT-concept moet op allerlei niveaus van de samenleving
gestalte krijgen, dus ook bij overheden, instanties etc. Kijk
verder dan je eigen dorp of stad: denk mondiaal, handel lokaal. Ga
minder werken - zo krijg je meer tijd om dingen zelf te (leren)
doen en ook: om van het leven te genieten! Gebruik het model van de
Mondiale Voetafdruk om erachter te komen waar de belangrijkste
veranderigen moeten plaatsvinden. Betrek ook oudere mensen actief
bij het TT-proces; zij hebben nog veel kennis en
vaardigheden/ambachten waar we veel van kunnen leren. Hetzelfde
geldt voor mensen uit andere culturen.
Veel veranderingen kosten pijn en moeite, omdat het vraagt om
het los (durven) laten van oude gewoonten en ingeslepen gedachten.
Daarom krijgen de sociaal-psychologische aspecten ('het Hart')
binnen het TT concept veel aandacht: om een verbinding te leggen
tussen hoofd en handen, om te leren 'anders' te gaan denken
(vertrouwen op je eigen vermogen en creativiteit; niet alles wat
politici of wetenschappers beweren is de 'enige' weg of waarheid,
actief burgerschap en geen willoos consumentisme). Een
enthousiasmerend onderdeel van een Transition Town is 'de grote
omscholing': een leerproces om verloren gegane kennis en
vaardigheden weer bij te spijkeren. De Hof van
Twello, betrokken bij Transition Town Deventer, heeft inmiddels
een breed scala van doe-het-zef cursussen en workshops ontwikkeld,
van moestuinieren en zelf jam maken tot primitief koken en
verzamelen van wilde eetbare en geneeskundige planten.
Prangende vraag, ook tijdens deze Aanloopdag: 'hoe begin je
een Transition Town"' Het antwoord kwam van verschillende kanten:
gewoon beginnen! Verzamel een groepje mensen en organiseer een
bijeenkomst. Vertrouw erop dat zich allerlei mensen gaan aandienen
die je nu nog niet kent, maar die ook van alles willen en kunnen.
Laat het gaan opdat het initiatief zijn eigen weg kan zoeken zonder
teveel te willen sturen of vooraf bepalen. Via de website van
Transition Towns Nederland is inmiddels al veel te lezen over de
aanpak en ervaringen in andere plaatsen. En je kunt ook altijd eens
informeren bij groepen die al wat langer bezig zijn. Als er eenmaal
een stuurgroep is gevormd, is het de bedoeling dat er een
stappenplan (lijst met criteria) wordt doorlopen, ook om te
voorkomen dat mensen zich 'zomaar' een
Transition Town gaan
noemen. 'Transition Town' is inmiddels een officieel geregistreerde
term, waarvan de kerndoelen en globale aanpak zijn beschreven. Dit
is ook gedaan om de kwaliteit van het TT-concept te bewaken en om
initiatieven met elkaar te verbinden.

17
januari 2009: Transition Towns in Nederland
Het
onderling kennismaken begon al tijdens de lunch; altijd leuk omdat
er tijdens het volle middagprogramma niet heel veel tijd is voor
persoonlijke verhalen en ervaringen. Het middaggedeelte werd
ingeleid door Paul Hendriksen, initiatiefnemer van de eerste
Nederlandse Transition Town: Deventer. Tijdens het
kennismakingsrondje bleek bij de meeste aanwezigen een meer dan
'nieuwsgierige' belangstelling voor Transition Towns. Velen zijn al
actief in hun eigen woonplaats, en/of beroepshalve, en zien of
zoeken van daaruit verbreding. Enkele genoemde bezigheden: Centraal Wonen,
zelfvoorzienend
leven, GroenFront,
kleinschalig ecologisch samenleven, consuminderen ('Genoeg'), school- en kindertuinen,
permacultuur,
vredesactie, ecodorpen, ecudorp Alminde - LETS en Transition Town
Deventer.
Paul
Hendriksen had een gevarieerd programma voorbereid: een uitleg van
de belangrijkste elementen van het Transition Towns-concept aan de
hand van een powerpointpresentatie, afgewisseld met korte filmpjes
en interactieve intermezzo's. Tijdens een plenaire brainstorm bleek
hoe belangrijk - en lastig - het is om te (leren) denken buiten de
gevestigde paradigma's (de economie moet groeien, stilstand is
achteruitgang, geld is macht, de wetenschappers vinden wel
oplossingen, ...), en ook de rol van de media (focus op spektakel,
veel slecht nieuws en het verspreiden van 'dubbele' boodschappen)
werd genoemd, zoals bijvoorbeeld een nieuwsbericht over de
milieu-effecten van het vliegverkeer naast een schreeuwende
advertentie voor een spotgoedkope vliegreis. Ook werd duidelijk dat
vrijwel alle terreinen van ons dagelijks leven - en bijna alle
producten die we gebruiken, op de een of andere manier zijn
gekoppeld aan olie. Zelfs de zelfgebreide sokken van handgesponnen
schapenwol bleken een link te hebben met olie: ze waren een cadeau
van een tante die ze met de auto was komen brengen. Het besef van
onze wijdvertakte olie-afhankelijkheid moet nog groeien.
Tussendoor waren er interactieve intermezzo's. Zoals
'speeddaten': aan de hand van een korte vragenlijst op zoek gaan
naar punten van overeenkomst en geestverwanten. Tijdens de
opstelling van een geografische kaart van Nederland (wie komt waar
vandaan) bleek een mooie landelijke spreiding - mensen die bij
elkaar in de buurt bleken te wonen konden direct samen in gesprek.
Na de pauze was de aandacht gericht op de uitdagingen en
mogelijkheden binnen het Transition Towns-concept - en op de vraag:
hoe start je een initiatief? Ter afsluiting werd iedereen
uitgenodigd ideeën voor concrete activiteiten op
'post-its te schrijven en op de muur te plakken. Dat leverde een
breed palet van mogelijkheden op: klik
hier
Tips voor het
starten van een initiatief: gewoon beginnen! Maak bekend dat je
medestanders zoekt in je omgeving en probeer een eerste groep(je)
te vormen. Het samen bekijken en nabespreken van films is een
succesvol gebleken eerste stap. Of zoek contact met actieve mensen
of organisaties in je omgeving en bespreek wat je samen zou kunnen
doen. De website van Transition Towns Nederland geeft ook veel
informatie en inspiratie;
daar staat ook een overzicht van lokale contactpersonen.
Verschillende TT-groepen hebben al een eigen website, waar ze
ondermeer verslag doen van hun aanpak en activiteiten.
Na
afloop bleven dertien mensen mee-eten, nadat eerst gezamenlijk een
biologisch-veganistische maaltijd was bereid. Natuurlijk werd
er onder het koken, eten en afwassen nog volop verder gepraat over
de inhoud van de dag, werd er nader persoonlijk kennisgemaakt en
werden informatie, websites en adressen uitgewisseld.
Leuke
extra's op deze dag
Uitgeverij Atalanta
maakte een gezelschapsspel rond de Mondiale Voetafdruk: het Groene
Voeten Spel. Tijdens deze Aanloopdag speelden we het spel in twee
teams in een realistisch-competatieve variant. Omdat het een
grote groep was, had Rymke Wiersma speciaal voor deze
gelegenheid een aangepaste spelvorm bedacht. Het was de
eerste keer dat het gloednieuwe Groene Voeten Spel in een groot
gezelschap werd gespeeld.
Relevante websites die tijdens deze dag werden
genoemd:
Wat is de Mondiale
Voetafdruk?
Het
Groene Voeten Spel
Groene Voeten Spel, een
gezelschapsspel over over milieu, economie, verdeling van voedsel,
klimaatverandering en de mondiale voetafdruk. En over alledaagse
keuzes die invloed hebben op ieders individuele 'voetafdruk' op
aarde. In dit spel gaat het niet om 'goede' of 'foute' antwoorden
op vragen, maar om creatief denken over mogelijkheden en
verbeteringen, individueel én samen. ,,Het spel draait
om denken, spelen, uitproberen en toepassen in het dagelijks leven.
Want een groenere wereld is mogelijk, en is de
moeite waard - voor mensen en ijsberen'',
aldus Rymke Wiersma, bedenkster van het spel.Zo'n vijftig mensen waren aanwezig bij de eerste landelijke informatiedag over Transition Towns, op zaterdag 15 november bij Omslag in Eindhoven En ze waren vanuit het hele land gekomen: van Leeuwarden tot Baarle Nassau en van Den Helder tot Nijmegen, Utrecht en zelfs een belangstellende uit België.
Het programma was vol, intensief, informatief en vooral ook inspirerend en aanstekelijk. Het inhoudelijke deel van de dag werd ingeleid door Paul Hendriksen uit Deventer. Hij is betrokken bij het Transition Town-initiatief in zijn woonplaats en hij is (net als Omslag) actief binnen de landelijke initiatiefgroep.
Paul had verschillende presentatievormen voorbereid, die hij begeleidde met een powerpointpresentatie over de belangrijkste aspecten van het Transition Towns-concept. Daar tussendoor waren er interactieve intermezzo's waarin de deelnemers met elkaar in gesprek gingen, zoals 'speed-daten' (om meer over elkaars interesses te weten te komen en om zoveel mogelijk te matchen), en een uitwisseling in kleine groepjes van informatie over de oorzaken en gevolgen van klimaatverandering. Tijdens het vormen van een geografische kaart van Nederland, bleek dat de deelnemers niet alleen uit alle windstreken kwamen, maar dat velen in hun woonplaats ook al bij allerlei initiatieven betrokken zijn: een volkstuin met meer mensen, binnen de vereniging voor dorpsbelangen, een Weggeefwinkel, LETS-kring, wonen in een collectief woonproject, een woongemeenschap van kunstenaars, een betrokkene bij een project waar kinderen zelf leren groenten te telen, er waren cursisten van de Permacultuurschool, de initiatiefneemster van de Permacultuur Leerschool (voor kinderen) in Friesland en mensen die betrokken zijn bij het streekproducten-initiatief Lekker Utregs. Door tijdgebrek kon niet iedereen vertellen waar hij of zij zoal mee bezig is.
In zijn presentatie belichtte Paul Hendriksen de drie niveaus
van het Transition Towns-concept: Hoofd, Hart en Handen en hij
besprak de 'Twaalf stappen' die elk Transitie-initiatief moet
doorlopen in het proces naar een echte Transition Town.
Veel van deze informatie is ook terug te lezen in het Transition Handbook, en
in de Basishandleiding voor
Transitie-initiatieven. (uitgebreide informatie op de website
van Transition Towns
Nederland)
Aan het eind van de middag meldden zich zeven mensen die als
lokale contactpersonen voor hun woonplaats willen gaan fungeren: in
Leeuwarden, Baarle Nassau, Epe, Tilburg, Eindhoven, Nijmegen en Den
Helder. Een dag later gaven zich ook nog contactpersonen op in
Delfgauw en Utrecht-stad. Klik hier voor alle
contactgegevens.
Door het volle programma was er helaas te weinig tijd voor voldoende reacties, reflexie en discussie. Desalnietemin ging iedereen zeer tevreden huiswaarts.
Ruim twintig mensen bleven na afloop mee-eten. Terwijl de helft van de groep in de Omslag-keuken een lekkere biologische maaltijd bereidde, dekten anderen de tafels in de werkruimte, en weer anderen brachten het gebruikte klaslokaal weer in orde of snuffelden wat rond in de Omslag-bibliotheek. Ook tijdens de maaltijd waren er levendige gesprekken en werd er druk onderling uitgewisseld.
Een verslag van deze dag zal binnenkort ook verschijnen in het tijdschrift van Milieudefensie, waarmee Transition Towns Nederland zijn verdere weg door het land zal gaan zoeken.
Foto's van de Aanloopdag op 15
november >>>
Vanwege de ruime over-intekening voor deze dag, kwamen er in 2009
extra Aanloopdagen
bij Omslag, met ongeveer eenzelfde programma. Bekijk de verslagen
en foto's van 17
januari, 31 januari en 14 maart.



Stichting De Hoogstrater heeft als doelstelling het gebouw en zijn huidige multifunctionele en maatschappelijk-ideële invulling voor de toekomst te waarborgen. De overdracht werd begeleid door het Ana Maria Fonds OnroerendGoed, onderdeel van Vereniging Solidair. www.solidair.nl
Artikel 'Van klooster naar solidaire broedplaats' (uit ZOZ 83):
www.omslag.nl

Het
was de hele dag gezellig druk bij Omslag. Zo'n zeventig mensen
namen 's middags deel aan het informatieve programma, dat -
verspreid over twee groepen - werd verzorgd door René
Lehnherr en Caroline Meijers van Longo Maï. Aan de hand
van historische filmbeelden begon René zijn inleiding
bij het ontstaan van Longo Maï (in 1968), waar hij zelf
bij betrokken was. Bij Caroline lag de nadruk op de organisatie en
besluitvorming binnen de coöperaties en tussen de
collectieven onderling, waar in totaal zo'n 200 mensen wonen,
werken en leven. Na de theepauze wisselden de groepen, zodat
iedereen beide inleidingen kon bijwonen. Meer over Longo Mai >>>
Ook
de warme maaltijd, zoals gebruikelijk bij Omslag mede-bereid door
de deelnemers aan de dag, was in de tuin. Ruim zestig mensen
genoten van een biologisch-vegetarisch driegangen-menu. Na de afwas
werd de tuin ingeruimd voor het muzikale hoogtepunt van de dag: het
optreden van Comedia Mundi. Er werden grote fakkels, olielampen en
kaarsen ontstoken en de 'bar ' met biologische wijn van de
coöperatie in Crau - ging open. Intussen druppelden
steeds meer nieuwe bezoekers binnen. Jong en oud genoot van de
muziek: een mix van zigeunermuziek, Franse chansons, politieke
liederen en folkloristische muziek uit Oost-Europa. Alle leden van
Comedia Mundi wonen en werken in de coöperaties. Onder
hen ook Beatriz ('Trixie') Graf, die in de pauze van het optreden
haar boek 'Opstand
en utopia na '68 - Maatschappijkritiek en zelfbeheer in de Europese
coöperaties' toelichtte. Dit boek, in het
voorjaar van 2008 ook in het Nederlands vertaald, is bij Omslag te
bestellen.
Muziek en dansen duurden tot laat in de avond;
vrijwel niemand kon stil aan de kant blijven zitten. Na afloop
bleven zo'n twintig mensen bij Omslag overnachten met tentjes in de
tuin. De elf 'Longo's' + baby vonden gastvrij onderdak in de (in
dat weekend toevallig leegstaande) logeerkamers in het klooster.
Van de dag en het optreden van Comedia Mundi zijn foto's
beschikbaar. Klik hier voor het fotoverslag
met muziek!

We begonnen deze Aanloopdag met de
vertoning van de splinternieuwe film Voices of Cohousing / Reis
door Centraal Wonen. Daarna praatten we verder over Centraal Wonen
en andere vormen van gemeenschappelijk wonen in Nederland. Aanwezig
was ook Flip Krabbendam van de Landelijke Vereniging Centraal
Wonen.
Voices of Cohousing ('Reis door Centraal Wonen') is een film uit
2007 van de Italiaanse filmmaker Matthieu Lietaert. Hij
portretteerde veertien Centraal Wonenprojecten in Denemarken,
Zweden, Nederland, Duitsland en België. Bewoners van
deze projecten komen uitgebreid aan het woord over de vele aspecten
van Cohousing. Daardoor geeft de film geeft een goed en breed beeld
van Cohousing en hoe deze vorm van gemeenschappelijk wonen in de
praktijk vorm krijgt. Ook twee ecodorpen komen aan bod: Fri og Fro
in Denemarken (bouwen met strobalen) en Lebensgarten in Duitsland,
waar tevens principes van permacultuur worden toegepast. De
aspecten 'hoe begin je een Cohousing-project' en
'besluitvorming binnen Centraal Wonen' worden belicht in aparte
interviews.
Meer over de film >>>
De film is inmiddels al bekroond met verschillende prijzen.
Het Cohousing-concept werd bedacht in Denemarken; daar
ontstonden ook de eerste projecten. In Nederland werd in 1977 het
eerste Centraal Wonenproject betrokken: De Wandelmeent in
Hilversum. Anno 2008 zijn er alleen al in Nederland ruim 100 grote
en kleinere Centraal Wonenprojecten verspreid over het hele land.
De meeste CW-projecten zijn in steden en er komen nog steeds nieuwe
initiatieven bij. Door de combinatie van zelfstandige woningen en
gemeenschappelijke voorzieningen, is Centraal Wonen bij menigeen
zeer geliefd; vooral bij mensen met (jonge) kinderen. Ook veel
senioren hebben een voorkeur voor deze vorm van gemeenschappelijk
wonen, vanwege de sterk gedifferentieerde leeftijdsopbouw van de
bewoners en de mogelijkheden van sociale contacten en burenhulp
dicht bij huis.
Meer over
Centraal en Gemeenschappelijk Wonen in Nederland
>>>

De Nederlandse projecten die in de film in beeld komen zijn De
Wandelmeent in Hilversum en Het Aardrijk in Breda; verschillende
bewoners worden geïnterviewd.
Na de film vertelde Flip Krabbendam over het ontstaan en de
hedendaagse praktijk van Centraal Wonen in Nederland. Flip is
vanaf het begin betrokken bij de Landelijke Vereniging Centraal Wonen en
hij woont zelf in Centraal Wonen Delft. Ook werden de plannen voor
het nieuwe CoHousingproject De Hof van Heden
(Rotterdam-Hoogvliet uitgebreid toegelicht door enkele
participanten.
Voor deze Aanloopdag was veel belangstelling. Er waren een
kleine vijftig belangstellenden, waarvan vele na afloop bleven
mee-eten.
Grote
(maar ook kleine) panden kunnen vaak uitstekend worden herbestemd
tot collectief woon- en/of werkpand. Maar: hoe pak je zoiets aan?
Hoe regel je de eigendom, de eventuele verbouwingen, het onderhoud,
de financiering en allerlei juridische zaken? En hoe vorm je een
bewoners-/gebruiksgroep die zich collectief verantwoordelijk voelt
en gedraagt? Is zo'n ideaal ook haalbaar voor mensen en
organisaties met een krappe beurs? Waar vind je goede raad, advies
en professionele begeleiding?
De inleiders
op deze Aanloopdag zijn al vele jaren actief betrokken bij
Vereniging Solidair, waardoor zij kunnen putten uit een brede
praktijkervaring: André Jonkers (V.O.F.
De Verandering) en Kees Brinkman (V.O.F.
Raamwerk).
© 2014 Omslag